شايد يكي از مهم ترين مسائلي كه در بازي كودكان بايد مورد توجه بسيار قرار گيرد، اسباب بازي هايي باشد كه در اختيار كودك خود مي گذاريد. وسايل بازي كودكان بايد حس كنجكاوي آنها را تحريك كرده بي خطر باشند، با قيمتي مناسب تهيه گردند و كودك به گونه اي آنها را در اختيار داشته باشد كه احساس مالكيت خود را نسبت به آنها از دست ندهد. بخصوص كاربرد اسباب بازي ها را مي بايست براي او گونه اي شرح داده و آموزش دهيد كه حس خلافيت و كنجكاوي او را از بين نبرده و اشباع نسازيد. توجه كنيد كه اسباب بازي نبايد به عنوان يك شيء تزئيني تلقي شود و كودك از آن دور بماند. ضمن آنكه نبايد هيچ گاه فراموش كنيد كه كودك شما مي تواند در خيال خود نيز اسباب بازي ها و روش هاي خاصي داشته باشد. هرگز او را از خيالبافي و غرق شدن در رويا بر حذر نداريد و او را سرزنش نكنيد و توجه داشته باشيد كه رويا بخشي از زندگي اوست كه در بسياري موارد به واقعيت تبديل مي شود. حتي اگر از نظر شما اين امر غير ممكن باشد.
نكته مهم ديگري كه بايد به آن توجه داشت باشيد آن است كه كودكان شما در هر كاري كه انجام مي دهند و بخصوص به هنگام بازي، تمايلي غريزي از خود نشان مي دهند و ممكن است درك مسئله براي بزرگترها تاحدي زيادي دشوار باشد. با اين همه توجه داشته باشيد كه كودك به هنگام بازي در حقيقت در ذهنش بخشي از زندگي خود را مي گذارد و آن را لحظه به لحظه تجربه مي كند. او در اين حالت قدرت اختيار و سلطه كامل مي خواهد و بسياري مسائل را تجربه مي كند. عروسك و برخورد دختر شما با او مي تواند دليلي بر اثبات اين مدعا باشد. تصور نكنيد بازي فرزند پسر شما كه ممكن است ظاهري خشن داشته باشد از اين اصل مستثني است. اگر فرزند شما در نقش يك سرباز مي جنگد و فرياد مي زند و از مسواك به جاي سرنيزه استفاده مي كند و اهداف خشني را مجسم مي كند، اين امر مسئله اي منفي است زيرا برخلاف تصور شما اين اعمال هدفي مفيد را دنبال مي كند و برعكس آنچه مي پنداريد بازي جنگ، حتي به قيمت خراش ها و كوفتگي ها يي كه دارد، او را به سوي دفاع از باورها و تصميماتي كه دارد سوق مي دهد. همراهي او و اينكه به كودك خود اجازه بدهيد به ميل خود و درجهت درست و متفكرانه و با اختيار بازي كند، به او آموزش مي دهد كه چگونه يك زندگي كامل را تجربه كند و از يك همزيستي مسالمت آميز و درعين حال دموكراتيك لذت ببرد. البته بايد توجه داشته باشيد كه بازي به تنهايي، رشد كودك را تأمين نمي كند. اينكه به او اجازه بازي در هر شرايطي را بدهيم و تمامي هوس هاي او را برآورده سازيم نيز روشي نادرست است. كودك شما بايد به هنگام حضور در مدرسه جدي بودن درس را درك كند و همين جدي بودن بايد او را جذب نمايد. در عين حال با يك زمان بندي دقيق و درست كه باتوجه به روحيات فرزند شما شكل مي گيرد بايد به او اجازه بازي آزادانه بدهيم تا هيچ گاه احساس نكند بدون دليل روشن اختيار او را از وي سلب كرده ايم. زيرا كودكان براي آنكه بياموزند بايد احساس آزادي و انتخاب را تجربه كنند. پس بهتر است اين بار كه كودك شما از مدرسه به خانه بازگشت، به هنگام ديدن تمايل او براي بازي قبل از انجام تكاليف مدرسه، تأمل بيشتري براي اين جمله به خرج بدهيد كه معمولا مي گوييد: ‹‹ اول تكاليف را انجام بده، بعد بازي كن!›› چرا كه نياز به بازي هرگز با انجام تكاليف مرتفع نمي شود. شما مي توانيد با ابداع روش هاي ساده، آموزش و انجام تكاليف مدرسه را با بازي كودك خود پيوند بزنيد و به نتيجه اي پربار دست بيابيد. پس بهتر است از اين پس به بازي كودكان خود به گونه اي نگاه كنيم كه گويي روش زندگي آنها را مي نگريم و حرف هاي دلشان و ايده ها و اهدافشان را مي شنويم.
منبع :تبیان
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند