بيش‌فعالي اختلالي است كه در آن كودك داراي علايمي همچون پرتحركي، پر فعاليتي، انجام حركات و عملكرد ناگهاني، كمبود توجه و يا تمركز است.
معمولا علايم اين اختلال بعد از 3 سالگي آغاز و معمولا تا قبل از 7 سالگي تشخيص داده مي‌شود، اظهار كرد: اختلال بيش‌فعالي از 12 سالگي به بعد تا 20 سالگي رو به بهبود مي‌رود و درصد كمي از علايم اختلال در بعضي از اين كودكان و نوجوانان تا بزرگسالي ادامه پيدا مي‌كند. 6 درصد دانش‌آموزان مقطع ابتدايي تهران داراي اختلال بيش‌فعالي هستند.
بيش‌فعالي در پسران شايعتر از دختران است
وي با بيان اينكه اختلال بيش‌فعالي در پسران بيشتر از دختران ديده مي‌شود، خاطرنشان كرد: اين اختلال در پسران 3 تا 5 برابر شايعتر از دختران است.
اختلال بيش‌فعالي با سه نوع مختلف در كودكان بروز مي‌كند، توضيح داد: در نخستين نوع از اين اختلال، علاوه بر بيش‌فعالي، عملكرد تكاني (انجام كارهاي ناگهاني) در كودك ديده مي‌شود.
دومين و شايع‌ترين اختلال بيش‌فعالي نوعي است كه در آن بيش‌فعالي و پر تحركي مشاهده نمي‌شود و كودك فقط داراي علايم مربوط به كمبود توجه و تمركز است كه معمولا اين نوع اختلال ديرتر و در سنين مدرسه تشخيص داده مي‌شود.
در نوع سوم اختلال بيش‌فعالي، كودك هم داراي علايم بيش‌فعالي، عملكردهاي ناگهاني و هم كمبود توجه و تمركز است.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند