به راحتي رابطه برقرار کند، تا حدودي به روانشناسي کودک آشنا باشد، به وسايلي که در اختيار کودک قرار مي دهد، شناخت داشته باشد، به کودک کمک کند، به کار عشق و علاقه داشته باشد، از الفاظ ساده استفاده کند، از لحاظ تيپ ظاهري خوب باشد، ظاهري آراسته و در عين حال ساده داشته باشد، بتواند جايگزيني براي مادر باشد، بچه را در آغوش بگيرد و به وي محبت بورزد.
فضاي آموزش، بسيار مهم است و بايد شاد باشد و تجهيزات و وسايل مختلف در اختيار بچه باشد. ما بايد از طريق فراهم آوردن وسايل متنوع، يک محيط يادگيري غني براي کودکان ايجاد کنيم تا بچه ها آزادانه، با اين وسايل بازي کنند و به رشد کافي دست يابند.
به طور کلي سنين سه تا شش سالگي، مرحله شکل گيري شخصيت، تربيت حواس و تخيل کودک است. اساس ساختار شخصيتي و رفتاري انسان، در دوران کودکي پايه ريزي مي شود و به اين ترتيب ، آموزش قادر است، در سرنوشت بعدي کودک تأثير مثبت و سازنده اي بگذارد. از آنجا که براي يادگيري محدوديت زماني وجود دارد و احتمال وقوع اين محدوديت در دوران کودکي بيشتر است، از اين رو پاسخ به سوالاتي مانند اينکه کودکان چه چيز را، چگونه و به چه وسيله بايد آموزش ببينند ، از اهميت بسزايي برخوردار است. دوره پيش دبستاني، براي تربيت کودکاني که در سن پنج سال تمام هستند، در نظر گرفته شده و کودک را براي دوره مدرسه و مهارتهاي مورد نياز آن آماده مي کند. کودک به تدريج از محيط خانه جدا شده، با کودکان ديگر انس مي گيرد و با کار در مدرسه آشنا مي شود. روش آموزش پيش دبستاني، روش بازي است، يعني بر اساس بازي و فعاليت، کودک را با مفاهيم و مهارت هاي جسمي و گفتاري مورد نياز براي دوره ابتدايي آشنا مي کند و زمينه ارتقاء رشد ذهني، جسمي، اجتماعي او را فراهم مي سازد. طبق يافته هاي پژوهشي، کودکاني که دوره پيش دبستاني را گذرانده اند، نسبت به آنهايي که در اين دوره شرکت نکرده و به صورت مستقيم وارد دبستان شده اند، موفق ترند. در ضمن، هزينه ها و خدمات بعدي مورد نياز براي گروه آموزش نديده، از نظر افت تحصيلي و کلاس هاي تقويتي، حدود هفت برابر گروه آموزش ديده است.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند