بالاتر از سیاهی رنگی نیست

این جمله وقتی به کار برده می‌شود که کسی در کاری که می خواهد انجام دهد، نهایت دشواری و سختی را در نظر گرفته باشد.

البته منظور ما سختی ای است که از روی اجبار باشد، یعنی شخص چاره ای ندارد جز این که آن کار را انجام دهد. در این‌ موارد اگر عاقبت بد کار را به شخص بگویند و بخواهند او را از انجام دادن آن کار منصرف کنند آن شخص جواب می دهد که : «بالاتر از سیاهی رنگی نیست.» سیاهی یعنی شکست یا نتیجه کار که دیگران تقریبا مطمئن هستند که خوب نیست اما کسی که این جواب را می دهد منظورش این است که از نتیجه ی کارش ترسی ندارد.

ریشه‌ی تاریخی این ضرب المثل را شاید بشود در کتاب یکی از داستان نویسان بزرگ کشورمان (نظامی) پیدا کنیم.

نظامی در یکی از داستان هایش به نام هفت پیکر این جمله ی" بالاتر از سیاهی رنگی نیست." را آورده است.

او در قسمتی از داستان اتفاق جالب و آموزنده ای از زندگی شخصی به نام بهرام گور ساسانی را تعریف می کند و این ضرب المثل را در آخر داستانش می آورد.

هفت رنگ است زیر هفت اورنگ            نیست بالاتر از سیاهی رنگ

بخش کودک و نوجوان تبیان