اسم شما چیست؟ فاطمه، مریم، محمد، میثم یا...

دوست دارید بدانید نامتان چه معنی می دهد و ریشه اش چیست؟

امروز تعدادی از نام های دخترانه را که ریشه ی عربی دارند و شاید نام شما هم در میان آن ها باشد، انتخاب کرده و به ریشه و معنی آن ها پرداخته ایم.

* فاطمه

معنای ظاهری فاطمه در بیش تر فرهنگ های لغت چنین آمده است: زنی که فرزند دو ساله اش را از شیر گرفته باشد.

در صدر اسلام فاطمه نامی رایج بوده است؛ از جمله: فاطمه دختر پیامبر، فاطمه بنت اسد مادر حضرت علی (ع)، فاطمه بنت حمزه ی سیدالشهداء، فاطمه بنت عبدالله بن عمرو بن عمران بن مخزوم مادربزرگ پیامبر.

حضرت محمد(ص) می فرمایند:"همانا دخترم فاطمه نامیده شد، زیرا خدا او، فرزندانش و دوستدارانش را از آتش بریده است."

با این نگاه فاطمه به معنی کسی است که انسان ها را از آتش دوزخ می رهاند.

زهراء، حوراء، طاهره، انسیه، بتول، تقیه، حبیبه، حوریه، راکعه، رضیه، ریحانه، زهره، ساجده، سعیده، صابره، صادقه، طیبه، عارفه، عالیه، عذراء، فاضله، فریده، کریمه، کوثر، کوکب، مطهره، معصومه، منصوره، مهدیه، ناعمه، نقیه، وحیده، نوریه، حانیه، رحیمه، رشیده، سلیمه، صفیه، محدثه، حکیمه، فهیمه، حنانه، مرضیه... نیز از لقب های حضرت فاطمه (س) هستند.

* معصومه

معصومه یک نام دخترانه عربی است. معصومه یعنی دختر بی گناه. لقب فاطمه دختر امام هفتم موسی بن جعفر (ع) است و مزار او در قم زیارتگاه شیعیان است.

* زهرا

لقب حضرت فاطمه (س) به معنی درخشنده یا درخشان است. اصل آن زهراء است که در فارسی همزه آخرآن حذف شده است.

* رُقَیَّه

کوچک شده «رَقیه یا رُقیه» از ریشه ترقی است؛ یعنی بالارونده ی کوچک. برخی رقیه را به معنی دمنده ی افسون بر کسی نیز آورده اند.

* هاجَر

این نام از جمله ی «ها اجرُکِ علی دُعائک» گرفته شده است؛ یعنی ها اجرُکِ به صورت هااجر و سپس هاجَر در آمده است. می گویند فرعون مصر در زمانی که حضرت ابراهیم (ع) و همسرش سارا در مصر بودند به چشم ناپاک به سارا نگریست. و وقتی به او اشاره کرد دستش خشک شد و پی برد او زنی عادی نیست. پس از سارا خواست که او را ببخشاید و سارا از او درگذشت و دعا کرد، خداوند دعایش را برآورده کرد و دست فرعون خوب شد و در عوض دعا، فرعون کنیزی به او بخشید و گفت: «ها اجرُکِ علی دُعائک». نام کنیز از روی این جمله هاجر شد. از این رو می توان آن را معادل «پاداش دعا» در نظر گرفت.

هاجَر شبیه هیچ کلمه عربی دیگری نیست؛ زیرا اگر بخواهیم وزن آن را بگوییم ناچاریم فاعَل بگوییم که در عربی به کار نرفته است.