چه عواملی در افزایش قد کودک تاثیر دارد

 
یکی از نگرانی های بیشتر والدین این است که کودکشان رشد مطلوبی داشته باشد. برای همین بسیاری از آنها سعی می کنند با فرستادن او به کلاس های ورزشی ای مانند بسکتبال و والیبال، او را به یک فرد قدبلند تبدیل کنند. قدبلند شدن بچه ها در این زمانه دغدغه خیلی از والدین است و به همین بهانه با دکتر مریم رزاقی، فوق تخصص بیماری های غدد و متابولیسم اطفال و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره اینکه چه عواملی در افزایش قد کودک تاثیر دارد، گفت و گو کرده ایم.
 
رشد طبیعی کودک چه روندی دارد؟

از بدو تولد یا حتی قبل از آن، یعنی زمانی که جنین در شکم مادر است، رشد او آغاز و به مرور زمان بیشتر و بیشتر می شود.
 
روحیه مادر در دوران بارداری چقدر در رشد کودک تاثیر دارد؟

خیلی زیاد! مادر باید هم از نظر روانی و هم از نظر جسمی سالم باشد تا جنین رشد خوبی داشته باشد. جنینی که به عفونت های داخل رحمی مبتلا می شود، نمی تواند رشد خوبی داشته باشد بنابراین باید از همان دوران بارداری به فکر رشد مناسب او باشیم.

داستان بازی‌ های کامپیوتری

علی از مدرسه برگشت و سریع ناهارش را خورد و نشست پشت کامپیوتر تا بازی جدیدی را که از دوستش گرفته بود نصب کند. بعد از آن غرق بازی شد و زمان را فراموش کرد. او علاقه ی زیادی به این بازی ها داشت و همیشه همه چی را فراموش می کرد.

با صدای زنگ آیفون علی به خودش آمد ساعت 6 غروب بود و او نزدیک 4 ساعت بی وقفه پشت کامپیوتر نشسته بود. در را باز کرد، پدرش بود. پدر با دیدن علی سرش را تکان داد و گفت: باز که چشم هایت قرمز شده، حتماً بازم داشتی بازی می کردی؟

علی سرش را پایین انداخت و با خجالت گفت: بله! علی از پدرش خجالت کشید چون چندین بار به پدرش قول داده بود که از کامپیوترش درست استفاده کند.

علی به اتاقش رفت و کامپیوترش را خاموش کرد. بعد به آشپزخانه رفت و یک چایی برای پدرش ریخت. مادر علی خانه نبود او به شهرستان به دیدن پدر و مادرش رفته بود.

علی خیلی تکلیف داشت که باید انجام می داد. اما او خیلی خسته بود و نمی توانست تمرکز کند. وقتی علی داشت تکلیف ریاضی اش را می نوشت خوابش برد و تکالیفش نیمه کاره ماند.

فردا علی آماده شد که به مدرسه برود اما کمی استرس داشت چون تمام تکالیفش را نصفه نیمه کاره انجام داده بود.

کودکان موفق معمولاً کودکان شادی هستند

 شاد بودن یکی از بزرگترین هدایاست که کودک می تواند از والدین خود بگیرد. مطلب زیر به شما می گوید چطور به کودکانتان عزت نفس و رضایتمندی پایدار بدهید.

یکی از بزرگترین هدایایی که والدین می توانند به کودکان خود بدهند توانایی و استعداد شاد شدن است. البته بین خوشحالی و شادی لحظه ای- مثلاً دادن یک اسباب بازی جدید یا یک سبد پراز تنقلات به کودک- و خوشحالی و رضایتمندی پایدار، تفاوت عمده ای وجود دارد. مطمئناً کودکان دوست دارند تفریح کنند و مانند بزرگترها نیازمندند تا عمیقاً احساس خوشبختی کنند. اما شادی واقعی مطلب قابل تعمق تری است و آن روح فرزند شما را تحت تاثیر قرار میدهد و در او این حس را بوجود می آورد که همه چیز دنیا خوب است.

متخصصان معتقدند، کودکان شاد ویژگی های مشخصی دارند، از جمله: عزت نفس، خوش بینی و خویشتن داری. چنانکه خواهید دید، ایجاد و پرورش این ویژگیها بسیار ساده تر از آنست که تصور کنید، در اینجا 11 روش ذکر شده تا به فرزندتان کمک کنید دید مثبتی به زندگی داشته باشد.

خورشید از کجا می آید؟ کجا می رود؟»، «پرنده ها چه جوری آواز می خوانند؟ چه طوری لانه می سازند؟»، «آدم ها چرا می میرند؟»، «چرا نوزاد گریه می کند؟» کودکان هر روز از شما ده ها پرسش می کنند. گرچه این پرسش ها گاهی حوصله تان را سر می برند، بیشتر پدر و مادر [...]

مادران معمولا فکر می کنند فرزندانشان هوش بالایی دارد و خیلی اوقات در صددند تا از طرق مختلف این توانایی را در آنها افزایش داده یا مورد ارزیابی قرار دهند. این مقاله راهکارهایی را برای شما فراهم می کند تا بتوانید رشد شناختی کودکان خود را ارتقاء دهید.

ضریب هوشی,ضریب هوشی ایرانی ها,ضریب هوشی بالا,ضریب هوشی ایرانیان,ضریب هوشی چیست,ضریب هوشی افراد مشهور,ضریب هوشی کودکان,ضریب هوشی کودکان بیش فعال,ضریب هوشی کودک 2 ساله,ضریب هوشی کودکان استثنایی,ضریب هوش

آزمایش اول : تصاویر ساده‌ای تهیه کنید و اجزایی از این تصاویر را حذف کنید. از کودک خود بخواهید بگوید تصویر مورد نظر چه اشکالی دارد. تصاویری که انتخاب می‌کنید معمولا تصاویر ساده‌ای خواهد بود که کودک با آنها آشنایی داشته باشد. مثل چهره یک آدمک که دهان و لبها حذف شده است یا ساعتی که عقربه ندارد یا میزی که پایه ندارد. کودکان به موازات رشد هوشی خود به تدریج این توانایی را بدست می‌آورند که بتوانند اجزای حذف شده در تصاویر پیچیده را شناسایی کنند. بر این اساس کودکان کوچکتر مثلا 6 - 5 ساله‌ها معمولا نقص در تصاویر مربوط به اشیا آشنا و عینی را راحت‌تر شناسایی می‌کنند. با بالا رفتن سن کودک می‌توان تصاویر پیچیده‌تر مثل مناظر و ... را مورد استفاده قرار داد.

لطیفه های شیرین و خنده دار کودکانه

 جوراب های لنگه به لنگه
یک همسایه دلسوز دختر کوچولویی را که به مدرسه می رفت، متوقف ساخت و گفت: کوچولو! عجب  جوراب های عجیبی به پا کرده ای، یک لنگه قرمز و یک لنگه آبی!

دختر کوچولو با صدای بچه گانه اش گفت:

عجیب تر این که یک جفت مثل همین جوراب ها هم توی خانه دارم!

ساندویچ فروشی

مردی به ساندویچ فروشی رفت و گفت: آقا لطفا یک ساندویچ مرغ به من بدهید. فقط گوجه فرنگی نگذارید.
ساندویچ فروش: گوجه فرنگی تمام شده، می خواهید به جایش خیار شور نگذاریم.

صرف فعل
معلم: وقتی گفته می شود «من می روم، تو می روی، او می رود» چه زمانی است؟
شاگرد: این زمانی است که زنگ خورده و ناظم هم جلوی در ایستاده.

جنگ رفتن

اولی: وقت جنگ، یک نفر یا صد نفر برای من فرقی ندارد.
دومی: چطور؟
اولی: چون در هر حال من فرار می کنم!

مهتابی
مادر: پسرم برو مغازه الکتریکی، یک مهتابی بخر!
پسرک به مغازه که رسید، یادش رفت چی باید بگوید
کمی فکر کرد و گفت: آقا ببخشید می شه یک متر لامپ بدهید.

فاعل جمله
معلم : فاعل جمله  دزد از خانه همسایه، دو تا قالیچه دزدید، کجاست ؟
دانش آموز : توی زندان !

نسخه دکتر
بیمار:آقای دکتر! انگشتم هنوز به شدت درد می کند!
دکتر: مگر نسخه دیروز را نپیچیدی؟
بیمار: چرا پیچیدم دور انگشتم ولی اثر نداشت؟

انشاء
معلم از دانش آموزان خواست که انشاء درباره یک مسابقه فوتبال بنویسند. همه مشغول نوشتن شدند جز یک نفر، معلم از او پرسید: تو چرا نمی نویسی؟
دانش آموز جواب داد:نوشته ام!
معلم دفتر او را گرفت و نگاه کرد. نوشته بود: به علت بارندگی فوتبال برگزار نخواهد شد!

لکنت داشتن در حین صحبت کردن بخش طبیعی از فرآیند رشد هر کودکی است

 شما به عنوان والدین کودک با توجه به برخی نکات ساده می‌توانید تشخیص دهید که آیا کودک‌تان دچار مشکلاتی در زمینه صحبت کردن هست یا نه؟ به طور کلی هر کودک تا سه سالگی باید بتواند از 300 تا 500 کلمه استفاده کند. این رقم تا چهار سالگی به 150 کلمه و حتی بیشتر می‌رسد.

البته کودکانی که به سن پیش دبستانی می‌رسند ممکن است درخصوص کلماتی که می‌شناسند و به آن تسلط دارند تفاوت‌هایی با یکدیگر داشته باشند. چنین کودکی باید بتواند که جملاتی متشکل از 4 تا 8 کلمه را به زبان آورده و تا حد زیادی از والدین خود نیز تقلید کند. کودک باید قادر باشد که داستان‌های ساده‌ای را تعریف کرده و در عین حال چیزی را بیان کند که در دل آن موضوعی خاص و محوری وجود داشته باشد. گذشته از همه این موارد، کودک باید توانایی صحبت کردن آن هم با بیانی ساده و راحت را با سایر کودکان و بزرگسالان داشته باشد.

کودکی که در سن پیش دبستانی قرار دارد باید در سطحی از روانی صحبت کند که حتی افراد بزرگسال غریبه که تاکنون او را ندیده و به میزان تسلط او به استفاده از کلمات مختلف آشنایی ندارند نیز بتوانند آنچه را که به زبان می‌آورد به راحتی درک کنند. البته طبیعی است که کودک همچنان برخی کلمات و عبارت‌ها را به درستی تلفظ نکند.

نخستین ویژگی هر اسباب بازی برانگیختن حس کنجکاوی کودک است؛ به عقیده روانشناسان اسباب بازی خوب نه تنها نباید برای او یادآور بازی خاص بوده و تکراری به نظر برسد،بلکه باید حس کنجکاوی او را برانگیزد. این ویژگی به طور شاخص باید جدا از هر خصوصیت دیگری مدنظر قرار گرفته و اسباب بازی با این ویژگی برای کودک انتخاب شود.

از سوی دیگر هر یک از قطعاتی که با قرار گرفتن در کنار یکدیگر شیء واحدی رامی سازند؛ باید به تنهایی حس کنجکاوی کودک را برانگیزد. به طور مثال قطعات مختلف یک ماشین مانند چرخ ها، فرمان و... هر یک باید ذهن کودک را به سوی بررسی و سپس نحوه اتصال آن با بخش های دیگر متوجه کند. به این ترتیب کودک با کاربرد بسیاری از قطعات و اشیا نیز آشنا می شود.

اسباب بازی هایی که هر بار بتوان شیء جدیدی را با آن ساخت - مانند انواع لگو (Lego)- بهترین گزینه هستند. خرید انواع عروسک، شخصیت های کارتونی و... که کودک با داستان آنها از طریق تلویزیون یا فیلم آشنا است نیز مناسب است. چون حس کنجکاوی کودک را برای خلق داستانی جدید تحریک می کند؛ حتی خرید کتاب های نقاشی یا کتاب هایی که با استفاده از برچسب ( عکس برگردان ) شخصیت ها را می توان مشخص کرد: گزینه خوبی است؛ چرا که کودک سعی می کند تا با مراجعه به اندوخته ذهنی خود نکاتی را یادآوری کند. بازی های سازه ای- بازی هایی که کودک با اتصال قطعات به یکدیگر سازه یا ساختار واحدی را می سازد، مانند انواع لگو(lego)- به شدت بر روی ذهن کودک تأثیر مثبت داشته و به خوبی ذهن او را به سوی شناسایی و ساخت تازه ها سوق می دهد.

یکی از نکات مورد توجه درباره این بازی ها؛ فعالیت آزادانه ذهن کودک و امکان ساخت وسایل جدید در هر بار بازی با این قطعات است. روانشناسان معتقدند این قبیل بازی ها نه تنها برای کودکان خلاق وسایل بازی بسیار مناسبی است؛ بلکه برای فعالیت کودکانی که ذهن چندان پویا و خلاقی نیز ندارند توصیه می شود چراکه ذهن این کودکان را نیز برای فعالیت تحریک می کند.

نخستین ویژگی هر اسباب بازی برانگیختن حس کنجکاوی کودک است؛ به عقیده روانشناسان اسباب بازی خوب نه تنها نباید برای او یادآور بازی خاص بوده و تکراری به نظر برسد،بلکه باید حس کنجکاوی او را برانگیزد. این ویژگی به طور شاخص باید جدا از هر خصوصیت دیگری مدنظر قرار گرفته و اسباب بازی با این ویژگی برای کودک انتخاب شود.

از سوی دیگر هر یک از قطعاتی که با قرار گرفتن در کنار یکدیگر شیء واحدی رامی سازند؛ باید به تنهایی حس کنجکاوی کودک را برانگیزد. به طور مثال قطعات مختلف یک ماشین مانند چرخ ها، فرمان و... هر یک باید ذهن کودک را به سوی بررسی و سپس نحوه اتصال آن با بخش های دیگر متوجه کند. به این ترتیب کودک با کاربرد بسیاری از قطعات و اشیا نیز آشنا می شود.

اسباب بازی هایی که هر بار بتوان شیء جدیدی را با آن ساخت - مانند انواع لگو (Lego)- بهترین گزینه هستند. خرید انواع عروسک، شخصیت های کارتونی و... که کودک با داستان آنها از طریق تلویزیون یا فیلم آشنا است نیز مناسب است. چون حس کنجکاوی کودک را برای خلق داستانی جدید تحریک می کند؛ حتی خرید کتاب های نقاشی یا کتاب هایی که با استفاده از برچسب ( عکس برگردان ) شخصیت ها را می توان مشخص کرد: گزینه خوبی است؛ چرا که کودک سعی می کند تا با مراجعه به اندوخته ذهنی خود نکاتی را یادآوری کند. بازی های سازه ای- بازی هایی که کودک با اتصال قطعات به یکدیگر سازه یا ساختار واحدی را می سازد، مانند انواع لگو(lego)- به شدت بر روی ذهن کودک تأثیر مثبت داشته و به خوبی ذهن او را به سوی شناسایی و ساخت تازه ها سوق می دهد.

یکی از نکات مورد توجه درباره این بازی ها؛ فعالیت آزادانه ذهن کودک و امکان ساخت وسایل جدید در هر بار بازی با این قطعات است. روانشناسان معتقدند این قبیل بازی ها نه تنها برای کودکان خلاق وسایل بازی بسیار مناسبی است؛ بلکه برای فعالیت کودکانی که ذهن چندان پویا و خلاقی نیز ندارند توصیه می شود چراکه ذهن این کودکان را نیز برای فعالیت تحریک می کند.

پرورش خلاقیت کودک, پرورش خلاقیت, خلاقیت در کودکان, کودک خلاق, راههای پرورش خلاقیت, راهکارهای پرورش خلاقیت, خلاقیتهای هنری کودکان

پرورش خلاقیت یک شخص در واقع خیلی جالب و ساده است باید سعی کنید :
۱- بچه ها را به سمت دو چیز تشویق کنید ، یکی از طرح ریزی برای برنامه ها مهارتهای - هنری و ادبی در مورد خود جوش بودن و داشتن انگیزه از طرف آنها ، کار هنری یک کشف و خلاقیت فردی است که هر کدام از کودکان باید خودشان این کار را انجام دهند . مکانی را به عنوان مرکز فعالیت هنری در آشپزخانه یا اتاق نشیمن خود در نظر بگیرید . به این ترتیب کودکان می توانند این خلاقیت ها را تخلیه کنند

۲- کودکان را به خلق آثاری که به روش های جدید و ابتکاری به وجود می آیند ، تشویق کنید . و انتظار نداشته باشید کارهای هنری آنها شبیه نمونه هایی باشد که دیگران انجام داده اند . آنها را تشویق کنید تا به روشهای جدید خودشان این مهارتها را به دست آورند . به آنها بگویید ( من منتظرم ببینم ، چه اتفاقی می افتد اگر ... ) این جمله را آنها با توجه به تخیلاتشان می سازند .

دوران کودکی جزء مهمترین دوران زندگی یک فرد به حساب می آید ، بسیاری خاطره هایی زیبا از دوران کودکی خود و بازی های بچه گانه خود دارند ، این دوره از زندگی به دلیل تحرک های بسیار و شادابی بیش از حد و قدرت یادگیری فراوان در این سنین  این سوال را در ذهن پدر و مادر به وجود می آورد که آیا بهتر نیست قبل از مدرسه و شروع دوره دبستان و پیش دبستانی فرزندمان بتواند خواندن و نوشتن را یاد بگیرد . در ادامه میخواهیم در قسمت سایت کودک آکاایران به این سوال از دید یک کارشناس توضیح بدهیم با ما همراه باشید تا جواب این سوال را بیابید.

آموزش به کودکان,آموزش به کودکان 3 ساله,آموزش به کودکان پیش دبستانی,آموزش به کودک یک ساله,آموزش به کودکان زیر 2 سال,آموزش الفبا به کودکان,آموزش به کودک,آموزش به کودکان اوتیسم,آموزش به کودک 2 ساله,یادگیری الفبا قبل از مدرسه,آموزش الفبا قبل از مدرسه,

آموزش الفبا به کودکان

برای تقویت اعتماد به نفس دختران، آنها را تشویق به رقابت سالم کنید

دختران معمولا زندگی را با انرژی زیاد آغاز میکنند، زود به حرف می‌آیند، اجتماعی هستند و شاگرد اول هستند. اما یک زمانی میان پیش دبستان و متوسطه ، ترکیب گیج کننده ای از فشارهای اجتماعی جدید ، انتظارات بیشتر در کلاس و نشانه های ترکیبی از جامعه (همه تلاشتو بکن، همه توجه رو بخودت جلب نکن، هرچی بخوای میتونی، زیبا بودن اولین اولویت توئه و مانند اینها) میتواند باعث شود دختران از لحاظ اکادمیک عقب بیفتند یا شوقشان را از دست بدهند.

اینجا کارهایی است که میتوانید انجام دهید تا اعتماد به نفس دخترتان و انعطاف پذیری اش را برای سالهای سختِ پیش رو، بسازید:

ده راهکار برای بار آوردن دختری با اعتماد به نفس

۱- او را تشویق کنید ابراز وجود کند
به دخترتان یاد دهید تا نیازهایش را به بزرگترها ابراز کند و با همسالانش، فضای شخصی خود را داشته باشد. اگر بچه دیگری با او بد حرف زد، تشویقش کنید بگوید: شیوه ی حرف زدنت را دوست ندارم.

بازی ، بخشی مهم از زندگی کودکان

بازی بخشی مهم از زندگی کودکان را تشکیل می‌دهد . آن‌ها از طریق بازی سرگرم می‌شوند ، یاد می‌گیرند ، رشد می‌کنند ، رفتارهای جدید می‌آموزند و فرصت شناخت دنیای پیرامونشان را کسب می‌کنند. بازی ، هم‌چنین مهم‌ترین راه برای بیان احساسات و عواطف کودکان است ؛ آن‌ها به وسیله‌ی بازی کردن با اطرافیان خود ارتباط برقرار می‌کنند . بسیاری از بازی‌هایی که کودکان در طول رشد خود انجام می‌دهند ، تاثیر زیادی بر تجارب بزرگسالی آن‌ها دارد . بازی خوب می‌تواند شخصیت کودک را بسازد و روح انسان دوستی ، مشارکت و همکاری در او به وجود آورد . از این رو والدین و مربیان می‌توانند وسایل و ابزارهای مختلفی در اختیار کودک قرار دهند که نه تنها کودکان با آن‌ها سرگرم شوند، بلکه مفاهیم و ارزش‌های بسیاری از آن‌ها بیاموزند . به بیان دیگر ، بازی و اسباب‌بازی می‌تواند رابطه‌ای بین کودک و فرهنگ جامعه‌اش برقرار کند و موجب آماده سازی جسمی ، فکری و عاطفی او برای ورود به دنیای بزرگسالان باشد .

به کارگیری نیمکره سمت راست و چپ مغز به صورت توامان به قدرت تفکر و یادگیری کمک بسیار زیادی می کند.

به کارگیری نیمکره سمت راست و چپ مغز به صورت توامان به قدرت تفکر و یادگیری کمک بسیار زیادی می کند. یادگیری خلاق به روشهایی گفته می شود که در آنها یادگیری بر اساس خلاقیت صورت می پذیرد و این امر موجب به کار افتادن دو نیمکره مغز به صورت همزمان است.

چطوری به بچه پیش دبستانی در منزل درس بدهیم

آموزش درس  به بچه پیش دبستانی خود در منزل، یک فرصت به یاد مادندنی از رشد و فعالیت را برای او به ارمغان میاورد، چه دوست داشته باشید که بچه را از طریق مدرسه تحصیل کنید یا اینکه تنها در مرحله پیش دبستانی او را درخانه  تدریس کنید، بسیار خوب است اگر یک برنامه تحصیلی هفتگی و مرتبی برنامه ریزی کنید. پیش از اینکه آغاز به تدریس در منزل کنید، ایده هایی که در پیش دستانی ها حاکم است را در خانه بررسی کنید، هر دولتی یک سن اجباری برای تحصیل دارد، این سن زمانی است که یک کودک مجبور است به یک مدرسه دولتی یا خصوصی برود. اگر که کودک از قبل این پایه و کلاس را در خانه گذرانده، والدین باید مدرکی داشته باشند که به این کودک در خانه تدریس شده است.

چگونه

چیزهایی که برای درس دادن به کودک پیش دبستانی نیاز دارید:
کتاب ها
حروف الفبای مغناطیسی
ابزار های یادگیری ریاضی (از آنهایی که توسط کودک دستکاری میشوند)
تخته وایت برد
برنامه تحصیلی پیش دبستانی

۱

اولین کار برای درس دادن به کودک تان این است که یک برنامه تحصیلی برای استفاده در طول سال تهیه کنید، تصمیم بگیرید که از همان منابعی که معلم استفاده می کند استفاده می کنید یا اینکه از لوازم مخصوص خود استفاده میکنید، مشخص کنید که چه مهارتهایی را دوست دارید فرزندتان در این سال یاد بگیرد، وقتی که دارید برنامه تحصیلی می چینید، میتوانید اطمینان حاصل کنید که تمام جوانبی را که میخواهید به فرزندتان می آموزید.

۲

مواد لازم را فراهم کنید، مثل حروف الفبای مغناطیسی، پخش کننده هجای کلمات، تخته وایت برد و بلوک های رنگی.
این وسایل در لوازم التحریر فروشی یا لوازم مخصوص معلم فروشی محله و یا در فروشگاه های آنلاین یافت میشوند.

اسباب بازی های مناسب کودکان پیش دبستانی

اسباب بازی های مناسب برای کودکان پیش دبستانی

 بازی و اسباب بازی برای کودکان بسیار مهم می باشد. به طوری که آنها بیشترین ساعات بیداری خود را به بازی و فعالیت می پردازند. کودکان زمان بازی را بسیار دوست داشته و این زمان را بر هر چیز دیگری مقدم می دارند. انتخاب اسباب بازی مناسب برای کودکان در هر سنی بسیار حائز اهمیت است. به طوری که بهترین و مناسب ترین اسباب بازی برای کودکان به ویژه در سنین پیش دبستانی، اسباب بازی های آموزشی است. چرا که این گروه از اسباب بازی ها موجب پرورش تفکر، تخیل، سرگرمی، لذت و مهمتر از همه یادگیری در کودک می گردد و او را با مفاهیم و دنیای پیرامون آشنا می سازد. علاوه بر اینها، اسباب بازی باید از ایمنی و کیفیت لازم برخوردار باشد. به اعتقاد انجمن جهانی تعلیم و تربیت دوران کودکی ( ACEI ) [1] ، اگر اسباب بازی های کودکان به دقت انتخاب شوند، موجب ارتقای کیفیت بازی و رشد کودک می گردند. اسباب بازی های آموزشی، نقش بسزایی در رشد کودکان پیش دبستانی ایفا می نمایند. آنها موجب بالا رفتن هوش، مهارتهای اجتماعی و همچنین رفتارهای احساسی کودکان می گردند. اینگونه اسباب بازی ها طراحی شده اند تا دید وسیع تری در گروه های سنی مختلف ایجاد نمایند.

ویژگیهای کودکان خلاق چیست؟

1. كودكان خلاق اغلب با آب  و تاب حرف مي زنند. ذكر جزييات يك ماجرا  و به تفضيل سخن گفتن  مي تواند نشانه قدرت خيال و تصور زياد باشد.

2. برای  مسائل  راه حل ها  و پاسخ های  متفاوتی دارند.

3. کودک خلاق در گوش دادن، مشاهده كردن يا انجام دادن كاري با دقت و توجه زیاد عمل می کند.

4. کودکان خلاق شور و نشاط و فعالیت های جسماني زیادی دارند.

5. در صحبتهای خود از مقایسه زیاد استفاده می کنند.

6. عادت به وارسی منابع مختلف دارند. و همیشه در کاری که انجام می دهد غرق می شود.

7. با دقت به اشیا و پیرامون خود می نگرند. و به راحتی از هر چیزی نمی گذرند.

8. اشتیاق زیادی دارند تا در مورد کشفیات خود با دیگران صحبت کنند و در این راه از ابراز عقايد و مفاهيم جديد لذت مى‏برند.

9. توانایی ابداع بازیهای جدید و تغییر در بازیها دارند و همیشه در پى راه حل‏هاى غير معمول می باشند.

10. کنجکاوی زیادی برای سردرآوردن از امور دارند. و برای رسیدن به هدفش از تمام اشیاء و اسباب بازی هایش استفاده می کند.

11. در گفتار خود جسارت زیادی دارند و از اشتباه كردن نمى ‏ترسند.

12. سوالات عجیبی طرح می کنند و به چیستان و معماها و یافتن پاسخ آنها علاقه دارند.

13. کودکان خلاق علاقه زیادی به نقاشی و ترسیم افکار و ایده هایشان دارند و اکثرا هم برای نقاشی های خود توضیح می دهند که در نقاشی چه کشیده اند.

14. قوه تخیل بسیار خوبی دارند و از این رو اهل ریسک و خطر کردن نیز هستند.

15. به تجربه کردن و آزمایش علاقه  فراوانی  دارد و قادرند بارها و بارها مواد مختلف را با هم مخلوط کنند تا رنگ ها یا جنس ها و یا بوهای جدید و متنوعی بدست آورند.

16. حس استقلال طلبی دارند و اکثرا مستقل عمل می کنند.

17. کودک خلاق پشت کار ومداومت دارد وسختکوش است.

برای افزایش خلاقیت کودکان باید: 

. هرگز کودک را تحقیر نکنیم. کودکی که احساس حقارت کند هرگز دست به خلاقیّت نمی‌زند.  

 . محیطی مناسب برای انجام کارهای خلاق آنها فراهم نمایید. 

. امکانات و وسایلی در اختیار آنها قرار دهید تا به کمک آنها خلاقیت های خود را ابراز نمایند.

به عنوان مثال وسایل موسیقی، نقاشی و طراحی و …      

. کارهای خلاق کودکان را تشویق کنید و آنها را در معرض نمایش قرار داده و از ارزیابی بیش از حد آنان خودداری کنید.    

. به عنوان بزرگسال، خود به انجام کارهای خلاق بپردازید و اجازه دهید کودکان شما شاهد کارهای خلاق تان باشند.    

. به شیوه های آموزشی در خانواده خود توجه داشته باشید.  

.  برای کارهای خلاق دیگران ارزش قائل شوید.  

.  از تأکید بر تصورات قالبی در خصوص جنسیت کودکان شدیداً خودداری نمایید. ( به عنوان مثال دختر ماشین بازی نمی کند، پسر عروسک بازی نمی کند یا پسر گریه نمی کند.)    

. امکان شرکت در فعالیت ها و کلاسهای ویژه را برای آنان فراهم نمایید.  

.  اگر مشکلات یا گرفتاریهایی در خانواده وجود دارد از آن مشکلات به شیوه مثبتی استفاده کنید و با تشویق به کودک خود اجازه ابراز احساسات و اظهار نظر بدهید.    

. توجه داشته باشید که استعداد فقط سهم کوچکی از خلاقیت است و تمرین و نظم بخشیدن به آن از اهمیت بیشتری بر خوردار است.

. اجازه بدهید کودک خودش باشد حتی اگر رفتارهای عجیب از او سر بزند و سعی کنید در حضور جمع کودک خود را خلاق معرفی نکنید؛ در غیر این صورت اطرافیان انتظارات بیش از حدی از کودک شما خواهند داشت.    

. با کودک خود شوخ طبع و مهربان باشید.   

چند راهکار خلاق، ساده و کارآمد برای درونی سازی مفهوم مشارکت

 با قوانین کوچک شروع کنید
کودک تا 5 سالگی به درستی معنی مشارکت و تقسیم کردن را نمی فهمد. اما به هر حال  کودک می تواند بعضی از قوانین پایه را درک کند. مثلا صبر کردن و رعایت برای نوبت ( زهرا می رود و بعد تو می روی ) یا اگر تو یک اسباب بازی را کنار بگذاری، هر کسی می تواند با آن بازی کند و اگر اسباب بازی ات را برای بازی به جایی می بری، پس همه کسانی که آنجا هستند می توانند با آن بازی کنند.
 
 زمان مشخص کنید
دفعه بعدی که فرزندتان نمی خواهد چیزی را با دیگران تقسیم کند، از زمان سنج استفاده کنید. به کودک بگویید که برای مدتی محدود، مثلا 10 دقیقه می تواند با آن بازی کند و بعد با اتمام زمان، نوبت خواهرش است که 10 دقیقه با آن بازی کند. این شیوه به کودک نشان می دهد که چگونه نوبت را رعایت کند و او را متوجه این مسئله می کند که اسباب بازی اش را برای همیشه به کسی نمی دهد.

برای مهدکودک و مدرسه این بازیهای چند دقیقه ای مناسب هستند

بازی های کوتاه چند دقیقه ای، شیوه خوبی  برای آغاز  یا پایان یک درس هستند. با انجام آنها در اول کلاس، می توانید یک فضای خوبی، بوجود آورده و در پایان کلاس می توانید احساس هیجان از درسی را که خواندند، در بچه ها ایجاد کنید.

بهترین این بازی ها، آنهایی هستند که برای انجام شان نیاز به زمینه چینی طولانی و وسایل بخصوص نباشد. در اینجا به چند نوع از این بازی ها اشاره می کنیم:

در گوشی گفتن

 کودکان را به دو گروه تقسیم کنید و هر گروه به صف بایستند، طوری که رو به کلاس باشند. در گوش هر یک از نفرات اول هر ردیف، یک کلمه زمزمه کنید. حال جلوی کلاس بایستید و مسابقه را شروع کنید: ” حرکت ” اولین نفر هر ردیف برگشته و همان کلمه / جمله را در گوش پشت سری خود زمزمه می کند. او نیز برگشته و به نفر پشتی خود می گوید. به همین ترتیب تا آخرین نفر. به محض اینکه آخرین نفر، آن کلمه / جمله را شنید، به سمت معلم می دود و آن را به او می گوید. اولین گروهی که این کار را تمام کند برنده است.

 نوشتن با پا

 این بازی را ابتدا خودتان انجام دهید تا کودکان یاد بگیرند. یک قسمتی از جلوی کلاس که در دید همگان است را انتخاب کنید. حال بپرسید: ” این چه حرفی از الفبا است؟ “

 سپس به حالت آن حرف الفبا راه بروید کودکان حدس بزنند: حرف ” ر ” است؟ یا حرف ” و ” است؟ حال از داوطلبان بخواهید به جلوی کلاس آمده و همان حرکت را برای بقیه بچه ها انجام دهند.

تفسیر نقاشی کودکان

در نقاشی‌های کودک، تفاوت بسیار گسترده‌ای میزان تفکر منطقی و آگاهانه و رفتار ناخودآگاه همچنین بین ظاهر و باطن اشیاء و خودمحوری و مردم‌دوستی کودک، به چشم می‌خورد. در سنین زیر ۷ سال، کودک چیزی را می‌کشد که فکر می‌کند باید باشد؛ بدون توجه به اینکه در عمل، آن را ببیند.

در اغلب نقاشیهای كودكان، خورشید دیده می شود. خورشید نشانه امنیت، خوشحالی، گرما، قدرت و به قول روانشناسان خورشید به معنی پدر است. وقتی رابطه كودك و پدر خوب است كودك خورشید را در حال درخشیدن می كشد و وقتی رابطه آن دو مطلوب نیست كودك خورشید را در پشت كوه ناپدید می كند. ترس كودك ازپدر به رنگ قرمز تند و یا سیاه در نقاشی دیده می شود. البته با یك نقاشی ما به قضاوت نمی پردازیم بلكه باید چندین نقاشی كودك را بررسی كرد. ماه نشانه نیستی است. اغلب كودكان ماه را كنار قبر و قبرستان می كشند. كودكان در نقاشی خود ماه را با مرگ معنی می بخشند.

● آسمان و زمین

خمیر بازی

والدين گرامي، مربيان عزيز

آيا تاكنون به اين موضوع فكر كرده ايد كه چرا كودكان به قصه يا داستان علاقه دارند و چرا براي آنها قصه مي گوييم؟ آيا مي دانيد شنيدن داستان براي كودكان بسيار شيرين و جذاب است؟ آیا می دانید که داستان و قصه نقش بسيار مهمي در تكوين شخصيت كودك دارد؟

متخصصان روان شناسی، قصه گفتن را برای تکامل مغز نوزادان و کودکان لازم می دانند و میگویند: با قصه گویی، صحبت کردن برای کودک راحت میشود و کلمات را صحیح و کامل ادا میکند.

داستان ها و اشعاري كه كودكان مي خوانند و مي شنوند، اثري عميق در فكر و روحيه آنان مي گذارد و ايشان را براي رويارويي با مسائل رشد و معاشرت با ديگران آماده مي کند. همچنین، در درك و فهم مشكلات زندگي به آنان کمک مي كند.

اما فوايد قصه گويي براي كودكان و نوجوانان چيست؟ در این باره می توان به موارد زیر اشاره نمود :

• هنر گوش دادن و گوش سپردن در آنان تقويت مي شود.
• با شخصيت ها و حوادث مستقل آنها همراه مي شوند.
• توانايي تجسم و خيالبافي كه مبناي تصور خلاق است را پيدا مي كنند.
• با حقايق و تجارب زندگي آشنا مي شوند.
• به بهره گيري از تخيلات تشويق مي شوند.
• اعتماد به نفس در آنها افزايش مي يابد.

حتما دیگر همه می دانیم که بیش فعالی در کودکان چه بیماری ای است و کودکان بیش فعال چه علائمی را از خود نشان می دهند؛ بی قراری، کم توجهی، بی دقتی و خیلی از علائم مشابه که البته اگر تا سن خاصی ادامه یافته و درمان نشوند، حتما کودک را در بزرگسالی به سمت رفتارهای پرخطر سوق می دهند.

البته شاید خیلی از والدینی که چنین فرزندانی دارند، هنوز نمی دانند که در برابر بیش فعالی کودک خود چه عکس العملی را باید نشان دهند. راهکارهای زیر ممکن است در این مورد به شما کمک کنند:

۱) فرزند شما همان کاری را انجام می دهد که شما انجام می دهید فرزندان شما برای این که چگونه در دنیای بیرون رفتار کنند، از رفتار شما الگو می گیرند. شما باید از رفتار خودتان برای راهنمایی فرزندتان کمک بگیرید.

اگر می خواهید فرزندتان کلمه «لطفا» را به کار برد، خودتان نباید استفاده از این کلمه را فراموش کنید. اگر می خواهید فرزندتان با صدای بلند صحبت نکند، باید صدای خود را همیشه در حد معقول نگه دارید. فراموش نکنید آنچه که در عمل ثابت می کنید، بسیار مهم تر از آن است که حرفش را می زنید.

۲) احساستان را به فرزندتان نشان دهید صادقانه به فرزندتان نشان دهید که رفتار او چه تاثیری در شما می گذارد. احساسات فرزند شما از خود شما تاثیر می پذیرد. شما برای فرزندتان شبیه یک آینه هستید. او احساسات و رفتار شما را دریافت می کند و بازتاب می دهد.

در سن ۳ سالگی کودک می تواند احساسات خود را به صورت واقعی نشان دهد. یک مثال ساده؛ وقتی شما می گویید: «من از این زندگی خسته شده ام» و با ضمیر«من» جمله را آغاز می کنید، به فرزندتان این امکان را می دهید که زندگی را از دیدگاه شما ببیند. بنابراین در انتخاب جملاتتان بسیار دقیق باشید.

۳) فرزندتان را به کار خوب تشویق کنید وقتی فرزندتان به گونه ای رفتار می کند که شما می پسندید، می توانید او را با جملاتی مثبت تشویق کنید. وقتی فرزندتان تکالیفش را به موقع انجام می دهد، به او بگویید: «من به داشتن پسر یا دختری مثل تو افتخار می کنم».

۴) دوستانه در مقابل فرزندتان زانو بزنید زانو زدن روی زمین به طوری که در مقابل فرزندتان قرار بگیرید، یکی از قوی ترین راه های ارتباط مثبت با او است. وقتی به فرزندتان نزدیک می شوید، به او اجازه می دهید تا از آهنگ صدای شما آنچه را که فکر می کنید، دریافت کند و بر آنچه مورد نظر شماست تمرکز کند. وقتی توجه او را به خود جلب کنید، دیگر لازم نیست با اجبار او را وادار به این کار کنید.

۵) برای فرزندتان یک شنونده خوب باشید گوش کردن به عقاید فرزندتان یکی از راه های کنترل کردن آنهاست. فرزند شما برای این که نمی تواند عقاید خود را خوب مطرح کند، دچار نا امیدی می شود. شما می توانید با یک جمله ساده از بروز این نا امیدی جلوگیری کنید؛ مثل «من می دونم تو چه احساسی داری و کاملا درکت می کنم». با این جلمه به او کمک می کنید که بر کشمکش های درونی خود غلبه کند. به او ثابت می کنید عقاید او مورد احترام شماست.

۶) به قولتان عمل کنید زمانی که بر اساس قول هایی که داده اید عمل می کنید، چه خوب و چه بد، فرزندتان به شما اعتماد خواهد کرد و به شما احترام می گذارد. بنابراین وقتی به او قول می دهید پس از مرتب کردن اتاقش او را به پارک می برید، باید به قولتان عمل کنید.

یا وقتی قول می دهید موقعی که با شما به کتابخانه می آید اگر آرام باشد او را به شهر بازی می برید، ولی او بر خلاف نظر شما عمل می کند، اصلا لازم نیست به او اعتراض کنید. فقط به آنچه که قول داده بودید، عمل نکنید. همیشه عمل کردن بسیار مهم تر از حرف زدن در مورد چیزی است.

۷) وسایل با ارزش را از دسترس فرزندتان دور نگه دارید وقتی عینک شما وسیله جالبی برای بازی در نظر فرزندتان است، فراموش نکنید که او نمی داند نباید با خیلی از وسایل ضروری بازی کند. کافی است این وسایل را از دسترس فرزندتان دور کنید.

چیستان های کودکانه

چیستان 1: آن چیست که یک چشم و یک پا دارد؟

چیستان 2:  اون چیه که در رشت ، اوله در ورامین، دومه و در تهران سومه؟

 چیستان 3: آن چیست که سه چشم و یک پا دارد؟

 چیستان 4: اون چیه که در گوش و چشم هست ولی در دهان نیست؟

 چیستان 5: آن چیست که سر ندارد، کلاه دارد، یک پا دارد و کفش ندارد؟

چیستان 6:  اون چیه که هم رادیو داره وهم دریا؟

 چیستان 7: آن چیست که خیلی خطرناک است ولی اگر وارونه شود رام می شود؟

چیستان 8: آن چیست که من می روم، او هم با من می آید؟
 

بیش فعالی کودکان را تست کنید     

اختلال کم توجهی و بیش فعالی، مشکل بسیاری از کودکان و البته نگرانی بسیاری از والدین است.

بعضی از والدین برعکس، حتی شیطنت و خرابکاری مفرط کودکشان را جدی نمی گیرند و آن را به حساب تیزهوشی و کنجکاو بودن او می گذارند.

این آزمون به شما کمک می کند دریابید فرزندتان به مشکل بیش فعالی و کم توجهی دچار است یا نه.

هنگام جواب دادن به سوال های زیر، این نکته ها را در نظر داشته باشید:

• سن فرزندتان را در نظر بگیرید.

• رفتار فرزندتان را در 6 ماه گذشته ملاک پاسخ دادن قرار دهید.

• توجه کنید که این آزمون به تنهایی نباید ملاک تشخیص یا درمان یک کودک باشد.

گزاره های زیر را بخوانید و برای هریک، یکی از گزینه های روبه رو را انتخاب کنید (امتیاز هریک از گزینه ها در مقابل آنها نوشته شده) و در نهایت، مجموع امتیازهایتان را حساب کنید و تفسیر آزمون را بخوانید.

چند سالی است که یکی از معیارهای مهم برای انتخاب مهد کودک مناسب این شده که از تستها و آزمونهای هوش استفاده گردد تا بچه ها مورد غربالگری قرار گرفته و آموزشهایی که به آنها ارایه میگردد متناسب با توانایی شان باشد. البته باید به این نکته توجه داشت هر تستی برای این غربالگری مناسب نیست.

چه بسیار کودکانی که در کودکستان مورد این نوع ارزیابی ها قرار گرفته اما به علت انتخاب نادرست تست هوش، عدم توانایی فردی که تست را برگزار می کند ، نامساعد بودن شرایط ، عدم آمادگی کودک برای اجرای تست و .. بر چسب کم هوش را می خورد و نسبت به همسالان خود با درجه توانایی کمتری طبقه بندی می گردد. برای مثال آزمون وکسلر(فرم کودکان) یکی از بهترین تستهایی است که تا به حال طراحی و اعتبار یابی شده است اما همین تست بسیار قوی، برای کودکان زیر 6 سال طراحی نشده و بعد از 6سالگی است که می توان از آن برای ارزیابی کودکان استفاده کرد لذا استفاده از این آزمون در مهد کودک ها(علی رغم روایی و پایایی بالایی که دارد) اصلا توصیه نمی شود. اما از طرف دیگر فرم کودک آزمون ریون و همچنین تست آدمک گودیناف از جمله تستهای مناسبی است که می تواند موارد مناسبی برای ارزیابی توانایی ذهنی کودکان به کار رود.

لذا اجرای نادرست و یا انتخاب نامناسب نوع تست، می تواند منجر به برچسب زنی هایی بر روی کودکان شود. این نوع برچسب زنی ها خود دارای عواقب بسیار ناگواری خواهد بود چرا که این نوع ارزیابی ها بر انتظارات مربی مهد کودک تاثیر خواهد گذاشت.

پرورش تخیل کودکان, راههای پرورش تخیل کودکان, روشهای پرورش تخیل کودکان, فواید تخیل برای کودکان, خلاقیت, پرورش خلاقیت کودک, زاههای پرورش خلاقیت کودک

 خردسالان از راه خیال پردازی و عمل کردن یاد می گیرند. آیا تا کنون دیده اید که فرزند تان یک سنگ را بردارد و با آن همانند یک ماشین  بازی کند، یا با جنباندن لگویی،  آن را یک آدم یا خرگوش فرض کند ؟

در این هنگام فرزند شما با حرکت، چیزی را به جای چیز دیگری وانمود می کند. اما روند وانمود سازی به همین سادگی که دیده می شود، نیست. فرآیند وانمود سازی سبب پرورش بسیاری از زمینه های بنیادی رشد کودک می شود.

بیشترکلاس های کودکستان ها و مهد کودک ها سالن نمایش مجهزی دارند. اختصاص جایی به نمایش برای کودکان، کاری هدفمند است. پژوهش ها نشان داده اند که بازی های وانمودی برای آن ها، امکان زندگی در دنیایی کوچک، با همان ویژگی های دنیای واقعی را فراهم می آورد و آن ها را به کاربرد مهارت هایی که آموخته اند، تشویق می کند. این امکان، همچنین زمینه را برای به کار بردن مهارت های شان در فعالیت های معنادار زندگی آماده می سازد.

برخی کارشناسان براین باورند که این فرآیند کاربردی، نه تنها در پیشرفت یک مهارت، بلکه در چگونگی بکارگیری آن در زندگی هم به کودک کمک می کند.

بازی های وانمودی به کسب مهارت های اجتماعی و عاطفی کمک می کنند

هنگامی که کودک شما در حال بازی وانمودی  است، به شکل فعال نقش های عاطفی و اجتماعی زندگی را تجربه می کند. او با بازی های جمعی می آموزد که چگونه نوبت را رعایت کند، چگونه به ترتیب، مسئولیت ها را تقسیم کند و خلاقانه به حل مشکل بپردازد. هنگامی که کودک شما شخصیت های مختلفی را وانمود سازی می کند، درحال  تجربه کردن "راه رفتن با کفش های دیگری است".

کشف طبیعت یکی از فعالیت های بدون هزینه است که می تواند برای کودکان پرهوش جالب باشد. گردش در طبیعت راه آسانی برای کشف رازها و رمزهای آن است.

کشف طبیعت یکی از فعالیت های بدون هزینه است که می تواند برای کودکان جالب باشد

1. در طبیعت گردش کنید و گیاهان را بررسی کنید
کشف طبیعت یکی از فعالیت های بدون هزینه است که می تواند برای کودکان پرهوش جالب باشد. گردش در طبیعت راه آسانی برای کشف رازها و رمزهای آن است. در حالی که با کودک قدم می زنید درباره انواع مختلف گل هایی که دیده اید، صحبت کنید.

از کودک سوال کنید. برای مثال؛ چرا گل ها رنگ های گوناگونی دارند؟ گلبرگ گل های مختلف چگونه است؟ چرا گلبرگ گل ها با هم فرق دارند؟ گل ها چه شباهتی باهم دارند؟ تفاوت گل ها در چیست؟

این کار را در مورد انواع مختلف گیاهان انجام دهید. مثلا در برگ ها  و پوسته درختان را مقایسه کنید. اگر خودتان در این خصوص اطلاعات کافی ندارید، بهتر است به یک کتابخانه مراجعه کنید تا پاسخ این سوالات را پیدا کنید.

بازی با یخ، یکی از بازی های مناسب برای کودکان باهوش است

 
2. با یخ آزمایش کنید.
همه چیزی که برای این فعالیت نیاز دارید، دو قطعه یخ است. یکی از یخ ها را در آفتاب بگذارید و قطعه دیگر را در سایه قرار دهید. از کودک بخواهید به یخ ها دقت کند و ببیند کدام یک زودتر آب می شوند.

برای کودکان بزرگتر از تعداد بیشتری یخ استفاده کنید و آنها را روی سطوح مختلف قرار دهید. یکی از یخ ها را در معرض آفتاب غیرمستقیم قرار دهید، یکی را روی چمن ها بگذارید و یکی را مستقیما زیر آفتاب بگذارید. اگر دوست دارید می توانید خلاقیت بیشتری به خرج دهید و از سطوح دیگر هم استفاده کنید.

چیستان های کودکانه

چیستان 1: آن چیست که اگر کسی آن را داشته باشد به کسی نمی گوید. اگر کسی آنرا بگیرد آنرا نمی شناسد. و کسی که آنرا بشناسد آنرا نمی گیرد.

چیستان 2:  آن چیست که هرچه از آن برمی دارند، بیشتر می شود؟

چیستان 3:  آن چیست که ورزشکاران به خاطر شکستنش جایزه میگیرند؟

چیستان 4: آن چیست که چه پُرباشد و چه خالی وزنش یکی است.

چیستان 4:  آن چیست که به دور خانه می چرخد ولی، هیچ گاه آن را لمس نمی کند؟

چیستان 6:  آن چیست که موقع خشک کردن خیس می شود؟

چیستان 7: سیاه هست ولی زاغ نیست، پرنده است ولی کلاغ نیست؟

 جواب چیستان ها

پاسخ1: پول تقلبی

پاسخ 2: چاه

ویژگی های دانش آموز خلاق!

1- ایده ها و نظرات خود را بدون ترس در کلاس مطرح می کند.

2- معمولا برای مسائل راه حل ها و پاسخ هایی متفاوت از سایر دانش آموزان ارائه می کند.

3- به فعالیت هنری علاقه ی زیادی دارد و در این زمینه دارای تجربه و مهارت  است .

4- غالبا ایده ها و راه حل های بیش تری نسبت به سایر هم کلاسی های خود پیشنهاد می کند.

5- معمولا قادر است باطنز  پردازی ها و شوخی های جالب دیگران را بخنداند.

6- تمایل زیادی به تغییر نظرات معلم و یا مطالب کتاب دارد.

7- در کلاس اغلب سوالاتی غیرعادی و گاه عجیب و غریب می پرسد.

8- علاقه ی زیادی به نقاشی و ترسیم افکار و ایده های خود دارد.

9- انتقاد گر است و هر نظر و عقیده ای را به راحتی نمی پذیرد.

10- گاهی به خاطر  بیان نظرات و ایده های عجیب و غریبش در نظر دانش آموزان  دیگر  فردی غیرعادی جلوه می کند.

11- از قوه ی تخیل خوبی برخوردار است.

12- معمولا در کلاس با آب و تاب صحبت می کند و سعی می کند ایده هایش را با جزئیات کامل شرح دهد.

13- دارای ابتکار است و غالبا ایده ها و پاسخ های منحصر به فرد ارائه می کند.

14- حساس ،باریک بین و نکته سنج  است .

15- بسیار فعال است و غالبا در آن واحد چند طرح و ایده در زمینه های مختلف را در سر می پروراند.

16- به تجربه و آزمایش علاقه ی فراوانی دارد.

17- در نفوذ و تاثیر گذاری بر دوستان خود از توانایی زیادی برخورداراست.

18- آمادگی طرد شدن و عدم تایید از طریق دیگران را داراست .

19- به مطالعه ی موضوعات متنوع و گوناگون علاقمند  است و زمان  قابل  توجهی را به این امر اختصاص می دهد.

20- از اطلاعات عمومی زیادی برخوردارست  و سعی می کند که از آن ها  استفاده ی عملی و کاربردی  کند. 

کودک کاملًا باید آگاه باشد که تشویق یا تهدیدى که مى ‏شود براى چیست. اگر کودک نفهمد که براى چه تشویق مى‏ شود و بالخصوص اگر نفهمد که براى چه تهدید مى‏ شود روحش به کلى مشوّش مى‏ گردد، و امروز به این نکته پى برده ‏اند که بسیارى از بیماری هاى روانى در اثر ترساندن ها یا کتک زدن‏ ها و ارعاب هاى بی جا در کودکى پیدا مى ‏شود.

کودک کاملًا باید آگاه باشد که تشویق یا تهدیدى که مى‏ شود براى چیست. اگر کودک نفهمد که براى چه تشویق مى ‏شود و بالخصوص اگر نفهمد که براى چه تهدید مى‏ شود روحش به کلى مشوّش مى‏ گردد، و امروز به این نکته پى برده ‏اند که بسیارى از بیماری هاى روانى در اثر ترساندن ها یا کتک زدن‏ ها و ارعاب هاى بی جا در کودکى پیدا مى ‏شود.

مثالى عرض مى ‏کنم که نظیر آن در حدیث هست. فرض کنید مادرى بچه ‏اش‏ در مجلسى روى دامن دوستش نشسته است، بچه ‏اى که نمى ‏فهمد که نباید ادرار بکند. براى این بچه ادرار کردن مثل آب خوردن است و دیگر فرق نمى‏ کند که در دامن مادر ادرار مى‏ کند یا در دامن دوست مادر. این عمل را انجام مى‏ دهد. مادر ناراحت و عصبانى مى‏ شود و کتکش مى‏ زند. بدیهى است این بچه نمى ‏فهمد که معناى این کتک این است که تو چرا اینجا ادرار کردى و قبلًا نگفتى. آنچه که در روح او وارد مى ‏شود این است که نباید ادرار بکند و نتیجه این است که هروقت بخواهد ادرار بکند یک حالت اضطراب و هیجانى به او دست مى‏ دهد، یک ترسى در روحش وارد مى‏ شود از ادرار کردن، و بعد از آن همیشه از عمل طبیعى خودش ترسناک است و این ممکن است عوارض جسمانى و عصبى و عقده ‏هاى روانى ایجاد کند و ایجاد هم مى‏ کند. ( «تابوها» که مى‏گویند، همین جور چیزهاست). این از نظر بچه یک ترس بى‏ منطق است؛ از نظر مادر یک منطقى دارد ولى از نظر بچه منطقى ندارد.
و لهذا ما در احادیث متعددى مى‏ بینیم که گاهى اتفاق افتاده که طفلى را آورده ‏اند خدمت رسول اکرم که مثلًا ایشان دعایى به گوشش بخوانند. در همان حالى که روى دامن ایشان بوده ادرار کرده. پدر یا مادر او که آنجا بوده ‏اند ناراحت و عصبانى شده ‏اند. پیغمبر فرموده‏ اند: کارى به او نداشته باشید، لاتُزْرِموا یعنى جلوى بولش را نگیرید، و نسبت به فرزندان خودشان هم هست که دستور مى‏ دادند: لاتُزْرِموا عَلَى ابْنى. وقتى بچه مى‏ خواهد ادرار بکند، هرجا که باشد، همین قدر که شروع کرد به ادرار، جلویش را نگیرید. بله، بچه هروقت رسید به این حد که بر اثر عادت کردن فهمید که نباید مثلًا روى فرش ادرار کرد، یعنى بدون اینکه اعمال خشونت کنند عادتش بدهند که مثلًا روى فرش ادرار نکند و خودش هم بفهمد که روى فرش ادرار کردن خوب نیست، آن وقت اگر از روى فهم چنین کارى بکند این یک حالت طغیانى است در او، یعنى لجاجتى است علیه آنچه که خودش مى‏ فهمد. در چنین موردى خشونت کردن ممکن است مفید واقع بشود. ولى تا به این مرحله نرسیده است، مسلّم خشونت یک عامل مفیدى نیست.

مجموعه ‏آثاراستادشهیدمطهرى، ج‏۲۲، ص: ۵۵۵

برای تربیت موفقیت آمیز فرزندانمان، قوانین جهانی موفقیت را به كار بگيريم

1) قانون علت و معلول

هر چیز به دلیلی رخ می دهد. برای هر علتی معلولی است و برای هر معلولی، علت یا علت های به خصوصی وجود دارد، چه از آن ها اطلاع داشته باشیم چه نداشته باشیم. چیزی به اسم اتفاق وجود ندارد. در زندگی هر کاری را که بخواهیم می توانیم انجام دهیم به شرط آن که تصمیم بگیریم که دقیقا چه می خواهیم و سپس عمل کنیم.رفتارهاي كودكان معلول هستند به علت آن ها فكر كنيم.

 2) قانون ذهن

ما تبدیل به همان چیزی می شویم که درباره آن بیشتر فکر می کنیم. پس همیشه درباره چیزهایی فکر کنیم که واقعا طالب آن هستیم.در مورد کودکانمان هم همین طور

 3) قانون عینیت یافتن ذهنیات

دنیای پیرامون ما تجلی فیزیکی دنیای درون ماست.  ما مي توانيم زندگی مورد علاقه خود را در درون خود خلق کنیم. فرزند ایده آل خود را با تمام جزییات آن مجسم کنیم و این تصویر ذهنی را تا زمانی که در دنیای پیرامون ما تحقق پیدا کند حفظ کنیم.براي رسيدن به تصوير ذهني امان برنامه ريزي كنيم.

 4) قانون رابطه مستقیم

زندگی بیرونی ما بازتاب زندگی درونی ماست. بین طرز تفکر و احساسات درونی ما، و عملکرد و تجارب بیرونی مان رابطه مستقیم وجود دارد. موفقیت های ما در تربيت فرزندمان ،بازتاب دنیای درونی ماست.

5) قانون باور

هر چیزی را که عمیقا باور داشته باشیم و برایش تلاش کنیم به واقعیت تبدیل می شود. پس  باورهای محدودکننده ای را که مانع موفقیت ما هستند شناسایی کنیم و آن ها را مدیریت کنیم.برای رسیدن به باورهایمان تلاش کنیم و از تمامی منابع موجود بهره برداری کنیم

کودکان دردوران پیش از دبستان، همان قدر که وانمود می کنند می تواننند بخوانند، به نوشتن هم وانمود می کنند. آن ها اغلب نوشتن را با گذاشتن علامت هایی روی کاغذ آغاز می کنند. آن ها این علامت ها را نوشته می نامند. آن ها با خط خطی کردن کاغذ به شکل یک فهرست، کشیدن خطوط و دایره و پرکردن صفحات با علامت های مختلف، طرح هایی می کشند و آن را یکداستان می نامند.

در مهدکودک به تدریج اشکال هدف دارتر و شبیه تر به حروف واقعی می شوند و کمتر اتفاقی هستند. درپایان یک سال آموزشی در مهدکودک، بسیاری از کودکان می توانند اسم خود و جمله های ساده ای مانند "دوستت دارم" را بنویسند. 
بچه ها بیشتر از علامت های نوشتاری در بازی های خیالی شان استفاده می کنند. آن ها وانمود به نوشتن برگه جریمه، نسخه پزشکی، صورت حساب خرید، پیغام های تلفنی و سفارش غذا می کنند. آن ها شیوه های رسمی و شکل های مختلف حروف در نوشتن را از راه بازی و جستجو و کشف کردن با شکل های ابداعی خودشان تجربه می کنند. بسیاری از این نشانه های ابتکاری درنظر ما بی معنی اند، اما این نوع تجربه نوشتن دراین سن مناسب است. شما ممکن است بیشتر به آن چه کودک تان تلاش می کند بنویسند توجه کنید تا شیوه نوشتن کودک. درصورتی که میل وانگیزه برای نوشتن دراین سن بسیار مهم تر است از درست و کامل نوشتن واژه ها.

گاهی نقاشی و خط خطی کردن یا به اصطلاح "سیاه کردن کاغذ" درسن پیش ازدبستانی عادی است. کودکان پیش دبستانی، نقاشی هایی را می کشند و یک یا چند حرف الفبا یا شکل هایی شبیه به حروف الفبا را هم در کنار آن ها می کشند. شاید آن ها از نقاشی در تلاش شان برای تجربه نوشتن حروف الفبا استفاده می کنند، که نقاشی کردن، ساده تر و آشنا تر از نوشتن است. کودکان آزادانه و از راه بازی، ترکیبی ازتصاویر، اشکال و واژه ها را برای تجربه نوشتن به کار می برند. برای تقویت مهارت نوشتن درکودک تان می توانید از او بخواهید داستانش را برای شما تعریف کند. به او اجازه دهید تا منظور خود را از تصاویر و علامت ها بیان کند. می توانید گاهی با نوشتن جمله هایی کوتاه در یادآوری قصه اش به اوکمک کنید.

«دوست داری تو  آینده چی کاره بشی؟»
«یه طراح اسباب بازی!»

احتمالا شنیدن این حرف از زبان یک بچه برایمان عجیب است؛ چون عادت کرده ایم ما را برای دکتر یا مهندس شدن تشویق کنند تا فردی شبیه دیگران بشویم. مدام زیر گوشمان خوانده اند که درس بخوان تا بروی دانشگاه که خانم دکتر بشوی و مدام ما را به سمتی که خودشان فکر می کردند و به آن تمایل داشتند، سوق داده اند. خب می ترسیدند اشتباه برویم، می ترسیدند موفق نشویم. خلاصه کلام اینکه از راه های جدید می ترسیدند.

پس تصمیم گرفتند نقشه ای را جلوی پای بچه هایشان بگذارند و قدم به قدمشان را کنترل کنند. بله این بود یک راه تضمین شده!

اما کسی نگفت خب این همه اصرار کردند دکتر بشوی که آخرش چه بشود؟ دانشگاه بروی که بعدش چه کار کنی؟ چه فایده ای دارد رشته ای را بخوانی که پول زیادی در آن است، اما دوستش نداری؟ همه این ها سوال هایی بود که خیلی از ماها، جوابی برایش نداشتیم.

رفتیم دانشگاه، مدرک گرفتیم و باز احساس ناراحتی کردیم؛ چون چیزی را که دوست داشتیم، پیدا نکرده بودیم؛ یعنی یادمان نداده بودند که پیدایش کنیم. کلیشه ها به ما دیکته شده بودند و حالا ما بزرگ شده بودیم؛ با مدرکی در دستمان و کلی علاقه و خلاقیت سرکوب شده در دست دیگرمان!

حالا باید بیشتر زحمت می کشیدیم تا راهمان را پیدا کنیم؛ راه مخصوص خود خودمان را، قرار نیست بچه های ما هم همین روند را طی کنند. دوران پیش از دبستان بهترین زمان برای تقویت خلاقیت بچه هاست؛ چرا که بخواهیم یا نخواهیم، مدرسه تاحدی خلاقیت بچه ها را می کشد. بگذاریم بچه ها آرزوی شغل های جدید بکنند؛ حتی همان کلیشه ها را طور دیگر دنبالش بروند. علاقه شان را کشف کرده و کمکشان کنیم از همین حالا راه خود را پیدا کنند؛ راه مخصوص خود خودشان را. فراموش نکنید همه بچه ها «خاص» به دنیا می آیند؛ البته اگر پدر و مادر به زور آن ها را «معمولی» نکنند!

1- بگذارید اوقات فراغت داشته باشند
خیلی از پدر و مادرها تصور می کنند برای کشف استعداد دختر یا پسرشان باید تمام امکانات لازم را در اختیارشان بگذارند. آن وقت آن قدر هزینه های زیاد می کنند و هی بچه را از این کلاس به آن کلاس می فرستند که در نهایت فرزند اصلا وقتی برای استراحت و فعال شدن خلاقیتش پیدا نمی کند. صبح زود می بریمش کلاس و عصر هم که خسته او را بر می گردانیم و فردا هم مثل روز قبل. باورکنید که کشف استعداد بچه ها احتیاج به این همه هزینه و رفت و آمد به کلاس های مختلف ندارد و شما خیلی راحت می توانید در خانه بر روی توانایی هایشان کار کنید.

بحث اوقات فراغت را جدی بگیرید و از فرزندانتان بخواهید کارهای جدید انجام بدهند؛ مثلا وسایل دورریختنی را در اختیارشان بگذارید و از آن ها بخواهید یک چیز به دردبخور با آن ها درست کنند و در آخر هم تشویقشان کنید.

2- بگذارید زیاد بپرسند
حتما برای شما هم پیش آمده است که از سوال های یک بچه کلافه شده اید؛ از این بچه هایی که آن قدر سوال های عیجب و غریب می پرسند که به اصطلاح مغز آدم را می خورند؛ خب حقیقت این است که بزرگ ترها باید صبرشان را بالا ببرند. سوال پرسیدن نشانه خیلی خوبی است از نحوه تفکر بچه ها؛ چون پرسیدن، دیدگاه کودکان را نسبت به جهان عوض کرده و موجب رشدشان می شود.

یه روز، صبح جمعه، فاطمه و محمد، همراه بابا و مامان برای تفریح و گردش به پارک رفته بودن. توی پارک، وقتی بچه‌ها، بازی کردنشون تموم شد، پیش مامان و بابا اومدن تا کمی میوه بخورن و استراحت کنن، محمد که خیلی خسته شده بود، دراز کشید و گفت: بابا یه سئوال! ما برای تفریح و شادی هم آداب داریم.؟!

بابا کتابی که تو دستش بود رو بست و گفت: بله، ما برای همه‌ی‌ کارامون آداب داریم. ما قبل از این که برای تفریح از خونه بیرون بیاییم، صدقه می‌دیم و از خدا می‌خوایم که به سلامتی به خونه برگردیم . وقتی هم که با دوستان، یا خانوادمون برای تفریح رفتیم، یاد خدا رو فراموش نمی‌کنیم ، نمازمون رو اول وقت می‌خونیم ، خوش اخلاقیم و می‌خندیم و شوخی می‌کنیم اما گناه نمی‌کنیم . مثلاً دیگران رو مسخره نمی‌کنیم که همه بخندن، چون این کار تفریح آدم های نادون است.

تازه، ما می‌تونیم خوراکی یا هرچیزی که با خودمون آوُرده بودیم رو به دیگران هم بدیم تا به همه خوش بگذره. و دیگه این که توی گردش باید مواظب چیزایی که همه از اون استفاده می‌کنن باشیم و اونا را خراب نکنیم مثل آب سردکن ها، وسایل عمومی یا حتی گل و درختانی که خدا آفریده تا همه استفاده کنن.

فاطمه اجازه گرفت و پرسید: بابا، ما برای تفریح و شادی، چه کارایی می‌تونیم بکنیم؟

بابا جواب داد: آفرین چه سوال خوبی پرسیدی! بچه‌ها، ما غیر از این که آخر هفته‌ها می‌تونیم به گردش و تفریح بریم، توی روز هم می‌تونیم بازی و ورزش و تفریح کنیم تا خسته و کسل نباشیم و بتونیم بقیه روز کارامون رو با شادی و نیروی بیشتری انجام بدیم .

 پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: بهترین سرگرمی مرد مۆمن، شنا و بهترین سرگرمی زن، ریسندگی است. (مفاتیح الحیات، ص 204 )

حالا شما می‌تونین کتاب بخونین، یا می‌تونین ورزش هایی مثل تیراندازی و شنا و اسب سواری انجام بدین یا می‌تونین با خانواده به مسافرت برین که باعث تندرستی و سلامتیه.
 

آیا تاکنون با کودکانی مواجه شده‌اید که برای به‌دست آوردن کوچک‌ترین چیز آن‌قدر داد و فریاد به راه مي‌اندازند که والدینشان کلافه مي‌شوند و عاقبت درخواست آنها را مي‌پذيرند؟

والدین زیادی هستند كه به دلایل مختلف از جمله عدم اطلاع از مهارت فرزندپروری، نداشتن احساس مسوولیت در مورد آینده فرزندان، نداشتن صبر و حوصله، برخوردهای هیجانی و احساسی و... به‌راحتی به درخواست‌های غیرمنطقی آنها عمل می‌کنند.

در مقابل درخواست‌های غیرمنطقی این بچه‌ها باید چه رفتاری انجام داد؟

برای رسيدن به پاسخ این سوال، با دکتر پیمان هاشمیان، روان‌پزشك، فوق‌تخصص كودك و نوجوان و استاديار دانشگاه علوم پزشكي مشهد به گفت‌وگو نشسته‌ايم.

• در مقابل کودکی که می‌خواهد هر چیزی را به زور و با جیغ و فریاد به‌دست آورد، باید چه رفتاری داشت؟

 رو ادامه کلیک کنید

يك متخصص تغذيه با بيان اينكه گرسنگي تنها روي حافظه كوتاه مدت تاثير‌ مي‌گذارد و روي حافظه بلندمدت اثري ندارد، افزود: مطالعات مختلف اثبات كرده است كه بين مصرف صبحانه و حافظه كوتاه مدت ارتباط مستقيمي وجود دارد و كودكاني كه يك هفته بدون صبحانه به مدرسه مي‌روند بعد از يك هفته در مواردي كه به حافظه كوتاه مدتشان ربط داشته باشد با كاهش نمره مواجهند.

دكتر خديجه رحماني عضو هيات علمي دانشكده تغذيه و صنايع غذايي و انستيتو تحقيقات تغذيه‌اي دانشگاه شهيد بهشتي در گفت‌وگو با خبرنگار «سلامت» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين رابطه اظهار كرد: صبحانه حتما بايد در ساعت شش ونيم تا هفت ونيم صبح و حداكثر تا ساعت هشت مصرف شود و نبايد اين‌گونه باشد كه فرد در هر ساعتي كه از خواب بيدار شد صبحانه بخورد.

وي ادامه داد: از آنجا كه ممكن است در طول تابستان الگوي خواب بچه‌ها به هم خورده باشد، توصيه مي‌شود بچه‌ها هنگام شب زودتر خوابيده تا صبح زودتر از خواب بيدار شوند و اگر ميلي به صبحانه نداشتند بهتر است كمي ورزش كرده تا اشتهايشان باز شود

 آیا کودک پیش دبستانی من به اندازه کافی بزرگ شده که بیاموزد باید صبر کند تا نوبت حرف زدنش بشود؟ آیا من می‌توانم انتظار داشته باشم فرزند 3 ساله‌ام مدام با غذایش بازی نکند؟ راهنمای پیش رو سن مناسب هر رفتار را به شما توضیح می‌دهد. یک تا 2 سال حدود 18 ماهگی کودک درمی‌یابد که چند تایید اجتماعی وجود دارد. حالا وقت آن است که به کودک کمک کنید درباره احساسات و نگرانی‌های دیگران فکر کند. سلام و خداحافظی را یاد دهید قبل از آنکه شروع به صحبت کند به او بیاموزید با دست سلام و خداحافظی کند. این اولین قدم در آموزش معاشرت با دیگران است. یک کار دیگر این است که هر روز صبح به او «صبح به خیر» بگویید.  مادامی که در حال خوردن هستید بنشینید به جای این‌که به کودک اجازه دهید کل خانه را با میوه‌‌ای که آبش همین‌جور می‌چکد قدم بزند به او یاد دهید تا زمانی که در حال خوردن است در صندلی‌اش بنشیند. در این سن کودکان توجه کمی به زمان دارند اما 10 تا 15 دقیقه ماندن در صندلی به آنها درس بزرگی می‌دهد

والدین ، هیچ گاه اطمینان ندارند که آیا به اجبار کودک را به مدرسه فرستادن کار درستی است یا نه؟ آنها به طور دقیق نمی دانند که آیا کودک ، واقعا احساس ضعف و بیماری کرده یا مثل بسیاری از کودکان که گاهی دلشان نمی خواهد به مدرسه بروند بهانه گیری می کند. در خانه هایی که مدرسه رفتن کودکشان به صورت مشکل در آمده صبحهای زود، مالامال از اشک و دعوا و سر و صداست.

بعضی از کودکان صبح که از خواب بیدار می شوند، می گویند که به مدرسه نمی رویم و تعداد دیگرشان تمارض به دل درد و سردرد می کنند، یا با آه و ناله اعلام می کنند که حالشان خوب نیست. مهم نیست فرزندتان چگونه حالت اضطراب و نارضایتی خود را نشان می دهد، بلکه آنچه اهمیت دارد این است که شما با دلداری دادن ، اعتماد به نفس او را تقویت کنید؛